Hej, nie wiem czy ktoś to wgl będzie czytać *.*
Ale powoli mnie to przygniata, ta rzeczywistość. Wiem mam dopiero 15 lat i jeszcze mało wiem o tym świecie, lecz już wiem, że nie jest taki idealny jak w dzieciństwie to sobie wyobrażaliśmy. Ten świat jest jak potwór, który zjada moje serce.
Jestem bardzo nieśmiała i nikt nie wie, że tak myślę o tym świecie. Nie zdradzam nikomu moich prawdziwych uczuć, boje się. Na co dzień jestem uśmiechnięta, ale nigdy nie zdradzam innym co mnie trapi. Chyba nikt tego nie zauważył z moich rówieśników, ale jestem zamknięta w sobie. Zdaje sobie z tego sprawę, ale jakoś nie umiem się przemóc.
Mam wam tyle do powiedzenia.
Boje się, że i wy mnie odrzucicie, ale mniej boli od obcych ludzi niż na tych na których mi zależy.
Zawsze myślę, że jestem gorsza od innych i choć wiem, że nie powinnam tak myśleć to inaczej mi trudno.
Mam jeszcze historie mojego krótkiego życia do napisania wam. Nie wiem co sobie o mnie myślicie gdy to czytacie, ale ja pisze tu szczere rzeczy, te z którymi mierze się na co dzień.
Kiedy indziej albo jeszcze dzisiaj napisze co tak bardzo zmieniło i w tak krótkim czasie mój pogląd na cały świat, który nas otacza.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz